Ибораи Наврӯз бо миллати мо алоқамандии зич дорад. Ба он хотир, ки маънои номи ин миллат худ фари шоҳист ва ин ибораи тоҷ ва фари шоҳӣ касро ба гармӣ, нармӣ, зебоӣ, нур, тозагӣ, ақл, хирад, шодмонӣ, бардамӣ, накукорӣ, созандагӣ бурда, худ ифодагари ҷаҳони Наврӯз ҳаст ва ин ном аз ин ҷашни бузурги ориёӣ маъво гирифтааст.Ин ифодагари ғалабаи нур бар зулмот, рӯшани бар торикӣ, некӣ бар бадӣ, адолат бар беадолатӣ, ҳикмат бар ҷохилист.Ин амал нишонаи созандагии миллати мо ба рағми сӯзандагии ҳасудонаш ҳаст.Зиҳи миллате, ки худованд ҷаҳон офариду ту Навруз офаридӣ! Наврӯз миёни маросиму оинҳои қадимаи ниёгонамон бешубҳа яке аз муқаддастарин ва пойдортарин ҷашнҳост. Ин ҷашн - фалсафаи зиндагии мардуми тоҷик ҳаст.Агарчанде, ки Искандари юнонию Қутайба ибни Муслими арабу Чингизхони муғул бо суми аспонашон сарзамини моро поймол намуда, садҳо шаҳру деҳаро ба коми оташ кашида, аз пуштаҳо куштаҳо сохтанд, лекин натавонистанд,ки фарҳанги миллии моро,ки зери ҷашни Наврӯз нуҳуфтааст аз байн баранд. Баръакс бо гузаштани андак вақт онҳо ин ҷашну ин фарҳанги волои наврӯзиро пазируфта, таслим гаштанд!                                                                             

Аз ин рӯ ҳар яки Шуморо ба муносибати ин иди кӯҳанбунёд, иди баҳор ва зебоӣ, некӯ ва некӯкорӣ табрик гуфта, ба ҳамаатон саодатмандӣ сарбаландӣ ва хушбахтии оилавиро орзӯ менамоям.

Наврӯзатон муборак ҳамдиёрони азиз!    

Варқа Зайниддин, "Рӯзгор"