Маркази исломии Ҷумҳурии Тоҷикистон рӯзи 7 январ бо нашри як раддия бо номи “Қуръон ба қатли мусулмон иҷозат намедиҳад!” ҷангиёни тоҷики созмони тундрави “Давлати исломӣ”-ро, ки ба иддаои худи онҳо, аз “халифа”-и ин созмон Абӯбакри Бағдодӣ барои “ҷиҳод” дар Тоҷикистон иҷозат пурсидаанд, маҳкум кард. Маркази исломӣ (муфтиёти собиқ), ки раҳбарии умури муассисаҳои расмии мусалмонӣ ва ҳам масъулияти судури фатво дар масоили исломиро бар ӯҳда дорад, ин ҷангиёни тоҷикро “ифротӣ” ва “хоин” меномад ва мегӯяд, “ҷиҳод”-и эшон дар Тоҷикистон фикри ҷоҳилона ва бемаъност.”

Ин раддияи Маркази исломӣ асосан посух ба матлаби “Дархости иҷозат барои “ҷиҳод” дар Тоҷикистон” аст, ки дар сомонаи Радиои Озодӣ нашр шуд. Дар ин матлаб аз нашри навори видеоие дар Интернет сухан мерафт, ки дар он як ҷавони зоҳиран тоҷик бо номи Абӯ Умариён, ки ба иддаои худаш, дар Ироқ дар сафи нирӯҳои “Давлати исломӣ” меҷангад, мегуфт, ки онҳо азми “ҷиҳод” ва “куштани кофирону золимон” дар Тоҷикистонро ҳам доранд ва барои ин аз “халифа” Абӯбакри Бағдодӣ иҷозат пурсидаанд&

Абӯ Умариён дар ин навор аз ҷумла мегӯяд: “Мо аз амирони инҷо хоҳиш кардем, ки дар Тоҷикистони мо зулм бисёр аст, мо мехоҳем, ки муҷоҳидон ба Тоҷикистон равем. Рӯзе мо меравем ва ҳамроҳи муҷоҳиддини Ансоруллоҳ дар Тоҷикистон ҷиҳод мекунем ва кофириро аз байн нобуд мекунем.” Аммо ба гуфтаи ин ҷавони ришдор ва зоҳиран зери 30-сола, “амироне, ки пайёми онҳоро ба Бағдодӣ мерасонанд, гуфтаанд, ҳоло сабр кунед.”

Маркази исломӣ дар раддияаш менависад, “ҷои таассуф аст, ки ин ҳама қатлу ғорат аз номи дини мубини Ислом анҷом дода мешавад. Дине, ки ҳаргиз ба қатлу ғорат, куштору тавовузро иҷоза намедиҳад. Дине, ки раҳмат асту муҳаббат...Чанде пеш аз тариқи сомонаҳои хабарӣ масъалаи “Дархости иҷозат барои “ҷиҳод” дар Тоҷикистон” интишор шуд, ки он мавриди вокуниши доираи васеи аҳолии мамлакат қарор гирифт.”

Маркази исломӣ аммо азми ин ҷангиёни тоҷикро маҳкум карда, менависад, “дар кишваре, ки зиёда аз 99%-и онро мусулмонон ташкил медиҳанд, чӣ гуна “муҷоҳид”-е (ва он ҳам ҳамватани мо) метавонад “ҷиҳод” бикунад? “Ҷиҳод” бо кӣ мекунанд? Ин ҳақро ба онҳо кӣ додааст, ки нисбат ба як кишвари дорои беш аз ҳашт миллион мусулмон ҳукм намоянд?!. Агар онҳо аз асли дин огоҳ мебуданд, ҳаргиз ин суханро намегуфтанд! Зеро Худои бузург дар Қуръони азимушшаън мефармояд: “Ва ҳар ки мӯъминеро ба қасд бикушад, пас, ҷазои ӯ дӯзах аст, дар он ҷовид бошад; ва Худо бар ӯ хашм гирифтааст ва ӯро лаънат кардааст ва азоби бузург барои ӯ омода сохтааст.”

Маркази исломии Тоҷикистон пайвастани ҷавонони мо ба равияҳои тундгаро ва эҷоди адоватро ба  худкушӣ ташбеҳ кардааст, ки дини Ислом манъаш мекунад. Ин ниҳод аз волидон хостааст, то дар тарбияи фарзандони худ саъйи бештар кунанд ва “ҷавонон ҷавобан ба эътимоди Сарвари давлат бояд нагузоранд, ки ҳар ифротие, ҳар кӯрнамаке, ҳар тангназаре ва ниҳоятан ҳар хоине аз номи давлат ва миллати тоҷик садо баланд кунад, ҳадафи ноором сохтани вазъи амниятӣ ва сиёсии кишварро дошта бошад.”

Шӯрои уламои Маркази исломии Тоҷикистон қаблан бо нашри як фатво гуфта буд, ҷанг дар Сурия "ҷиҳод" нест.

“Давлати исломӣ” як гурӯҳи тундравест, ки дар як соли пеш аз баданаи шӯъбаи ироқии шабакаи Ал-Қоида ҷудо шуда, дар як муддати кӯтоҳқаламравҳои бузурге дар Ироқу Сурияро ишғол кард. Ин гурӯҳ дар сарзаминҳои таҳти назораташ “хилофати исломӣ” таъсис додаву Абӯбакри Бағдодиро, ки бино ба гузоришҳо, як афсари собиқи артиши диктатори пешини Ироқ Саддом Ҳусейн будааст, “халифа” эълон кард. Ин созмон мехоҳад хилофати воҳиди исломиеро, ки дар асрҳои аввали зуҳури Ислом вуҷуд дошт ва тамоми сарзаминҳои мусалмониро муттаҳид мекард, барқарор ва дар қаламрави он меъёрҳои шадиди Шариатро ҷорӣ кунад. Дар харитаҳои “Давлати исломӣ” аз ҷумла тамоми Осиёи Марказӣҳамроҳ бо шарқи Эрон ва Афғонистону Покистону Ҳинд дар як “устон”-и воҳид бо номи “Хуросон” мунъакис шудаанд.

Тайи ду соли ахир аз ҳузури садҳо ҷавони тоҷик дар ҷангҳои Ироқу Сурия гузориш мешавад. Ба гуфта мақомот, ҳоло то 300 ҷавони тоҷик дар Ироқу Сурия меҷанганд, аммо худи ин ҷангиӣн дар шабакаҳои иҷтимоии теъдоди тоҷикон дар ҷангҳои Ироқу Сурияро то 1000 нафар мегӯянд.

«Озодӣ»