Суҳуфи Иброҳим ъалайҳис салом
Қариб аксари мусалмонон огоҳанд, ки китобҳои осмонии "Инҷил" барои Исо (а), "Таврот" барои Мӯсо (а), "Забур" барои Довуд (а) ва "Қуръон" барои Муҳаммад (а) тавассути ҳазрати Ҷабрайил (а) аз ҷониби Ҳақ таъоло ваҳй гардидааст. Ба ғайр аз ин китобҳо боз чанд саҳифае ба паёмбарони гуногун ваҳй гардидааст. Аз ҷумла қариб тамоми мусалмонон маълумот доранд, ки барои ҳазрати Иброҳим (а) чанд саҳифае нозил гардидааст, ки он бо унвони "Суҳуфи Иброҳим ъалайҳис-салом" машҳур аст.
Вале мутассифона аз он, ки ин "Суҳуф" аз чи иборатанд, қисмати ками мусалмонон огоҳӣ доранд. Бинобар ҳамин ҳам, мо лозим донистем, ки дар мавриди он ба муштариёни арҷуманди ҳафтанома ва сомонаи "Рӯзгор" маълумот диҳем. Аслан бист саҳифа аз барои Иброҳим (а) нозил шудааст ва дар он аксар амсол ва мавъиза дарҷ ёфтааст ва аз ҷумлаи он 27 насиҳат дар ин нусха зикр мегардад:
Насиҳати аввал он, ки: Эй писари Одам, Ман хушнудам аз ту ба намоз ва ибодати рӯз ба рӯз, ту низ розӣ бош аз ман ба ризқи рӯз ба рӯз.
Дуввум он, ки Каъб-ул-ахбор (р) мегӯяд, ки аз "Суҳуфи Иброҳим" аст, ки таҳаммул кун эй фарзанди одам, ки қисмат щудааст ва ҳарис ноумед аст ва бахил бад аст ва ҳасуд ғамгин аст ва дунё нопойдор аст ва рӯзирасонанда Худованди меҳрабон аст.
Саввум он, ки: Эй писари Одам, пеш фирист он чи дорӣ аз барои он рӯз, ки дар пеш дорӣ.
Чаҳорум он, ки: Эй писари Одам, шукргузорӣ кун касеро, ки дар бораи ту инъом фармуд ва инъом кун дар ҳаққи он, ки шукргузории туро намуд.
Панҷум он, ки: Эй писари Одам, ҳамаи умри худро дар талаби дунёи фонӣ сарф кардӣ, талаби охират кай хоҳӣ кард?
Шашум он, ки: Эй писари Одам ,ба дурустӣ, ки фармудаам аз барои чашмони ту пӯшише, ки иборат аз пилк аст, то чизе чун надидание дар пеши назари ту ояд, филҳол чашмони худро аз он бипушонӣ ва ҳамчунин аз барои даҳони ту табақае аз лабони ту тартиб кардаам то чун сухане нагуфтанӣ бошад, аз он лаб бубандӣ.
Ҳафтум он, ки: Эй писари Одам, аз онҳое мабош, ки талаби дунё кунанд ба тӯли амал (орзуи бисёр) ва орзуи уқбо баранд ба тақлили амал. Сухани эшон мувофиқи обидон бувад, фааммо амали эшон мутобиқи мунофиқон бошад. Агар атое наёбанд, қаноъат накунанд, ва агар муроде аз эшон боздоранд, сабр накунанд ва агарчи муомилот бад ин минвол гузарад, бидон, ки туро ба балое гирифтор гардонам, ки ҳамаи оламиён аз ту таҷриба бардоранд.
Ҳаштум он, ки: Эй писари Одам, ҳар ки туро дӯст медорад, аз барои ту дӯст медорад. Савганд ба иззати Ман, ки туро Ман аз барои ту дуст медорам, зинҳор, ки худро аз Ман ба шумии бухл дур наяндозӣ.
Нуҳум он, ки: Эй писари Одам, дар гардани ту ду михлот (тубра) овехта, дар яке айби ту ва дар дигаре айбҳои мардум ва ту ҳамвора чашм аз айбҳои худ бардӯхта ва чашм ба айбҳои мардум андохта, ин на аз инсоф аст.
Даҳум он, ки: Эй писари Одам, на ҳар, ки калимаи "Ло илоҳа иллаллоҳ" бигӯяд дар биҳишт дарояд, магар касе, ки бар он чанд амали дигар ҷамъ кунад. Яке тавозуъ намояд дар даргоҳи Ман ва умри худро бигузорад ба ёди Ман ва нафси худро аз муҳараммот боздорад аз барои Ман ва ғарибонро аз ҷавори худ ҷой диҳад ва бар ятимон раҳм намояд аз барои ризои Ман.
Ёздаҳум он, ки: Эй писари Одам, чун дар дили худ касовате (сахтдилӣ) ёбӣ ё дар бадани худ бемориеро мушоҳида кунӣ, ё дар рӯзии худ ҳирмоно мутолеъа намоӣ, ё дар амволи худ нуқсоне таваҳҳум (гумон) кунӣ, бидон, ки ҳамаи инҳо аз шумии суханони бемаъниву пуч аст, ки ба он такаллум намудаӣ.
Дувоздаҳум он, ки: Эй писари Одам, агар ту биҳиштро дӯст медорӣ, Худованди ҷалла ва ъало тоатро дӯст медорад. Ту амал кун ба он чӣ дӯсти Ман аст, яъне тоъат, то дарорам туро дар он чи дӯсти туст, яъне биҳишт. Ва агар ту макрӯҳ медорӣ дӯзахро, Худои ту низ макрӯҳ медорад гуноҳро. Ту тарк кун макрӯҳи Маро, яъне гуноҳро, то Ман нигоҳ дорам туро аз макрӯҳи ту, яъне оташи дӯзах.
Сездаҳум он, ки: Эй писари Одам, аз шубаҳот парҳез намой, то Маро бишносӣ ва гуруснагӣ пеша кун, то Маро бубинӣ ва худро аз барои ибодати Ман фароғ соз, то ба Ман восил гардӣ.
Чаҳордаҳум он, ки: мискин писари Одам, агар аз барои биҳишт он миқдор кор кунад, ки аз барои дунё кунад, Худованд субҳонаҳу ӯро беҳисоб дар биҳишт дарорад. Ва агар қаноъат кунад ба он чӣ Худои таъоло ӯро карам намуда, ӯро аз кулли халоиқ бениёз гардонад. Ва агар тарки ҳаром кунад, дини худро холис гардонад. Ва агар тарки дурӯғ кунад, аз ҷумлаи сиддиқон гардад.
Понздаҳум он, ки: Эй писари Одам, ҳар чи дорӣ аз муҳтоҷон боз магир, то Ман низ боз надорам аз ту раҳмати худро. Ва гиромӣ дор меҳмони Маро, чунон чи Ман меҳмони туро гиромӣ дорам.
Ҳазрати Иброҳим (а) гуфт: Худовандо, меҳмони ҳазрати Ту кист, то ӯро гиромӣ дорам? Ваҳй омад, ки: Ҳар фақири ҳақире ки назди ту ояд, бидон, ки ӯ меҳмони Ман аст.
Шонздаҳум он, ки ҳамеша шумо хатокоронед ва Ман ҳама ғуфрон. Ба Ман боз гард ва тавба кун то ҳар чӣ кардаӣ биёмурзам ва бок надорам.
Ҳабдаҳум он, ки: Эй писари Одам, Маро ёд кун дар вақте ки ғазаби ту муставлӣ гардад, то туро ёд кунам ба раҳмати худ дар вақте, ки ғазаби Ман зуҳур кунад.
Ҳаждаҳум он, ки: Эй писари Одам, ҳар кӣ аз Ман розӣ шавад аз камии ризқ, Ман низ розӣ мешавам аз камбудии амал.
Нуздаҳум он, ки: Эй писари Одам, се чиз аст: яке хосса аз они Ман ва яке хосса аз они ту ва яке миёни Ману ту. Он чи хоссаи Ман аст, он рӯҳ аст дар бадани ту. Ва он чӣ хоссаи туст, амали туст. Ва он чӣ миёни Ману туст, аз ту дуъо ва аз Ман иҷобат. Пас зинҳор, ки маҳҷуб нагардонӣ дуъои худро аз Ман ба луқмаи ҳаром.
Бистум он, ки: Эй писари Одам, ба он миқдор, ки дили ту майл кунад ба дунё, берун барам муҳаббати худро аз дили ту. Ба он миқдор, ки ҳирс варзӣ ба дунё, берун барам ҳаловати имонро аз синаи ту.
Бисту якум он, ки: Эй писари Одам, туро аз барои он наёфаридаам ки дунё ҷамъ кунӣ, балки аз барои ибодати худ офаридаам ва барои он, ки боздорӣ даъвати мазлумонро аз даргоҳи Ман. Ба дурустӣ, ки дуъои мазлумонро иҷобат мекунам агар чанд фурсате дар миён афтад.
Бисту дуввум он, ки: Эй писари Одам, ҳеҷ рӯзии ту кам нашавад, магар он, ки аз барои ту ризқе муҷаддад (нав) фиристам ва дар баробари он фариштагони Ман аз ту амали нописандидаи туро ба ҷаноби Ман биёваранд. Рӯзии Ман мехӯрӣ ва исёни Ман меварзӣ ва бо вуҷуди ин дуъо кунӣ, иҷобат мекунам ва ҳарчанд металабӣ, ато медиҳам ва туро ба биҳишт мехонам, иҷобат намекунӣ ва ин аз инсоф нест, ки бо Ман пеш мебарӣ.
Бисту саввум он, ки: Эй писари Одам, тақарруб ҷӯй ба Ман ба навофил ва ҷавори Ман ба даст ор ба иморати масоҷид ва ризои Ман талаб кун ба ҳамнишинӣ бо уламо ва дурӯғро ба куллӣ тарк кун, то малоикаи Ман ба мусофаҳаи ту тақарруб ҷӯйянд ва ғайбатро бигзор то биҳишти Ман ба ту муштоқ гардад ва баъд аз намози бомдод ва намози дигар соате маро ёд кун, то мобайни ин ду вақтро аз барои ту кифоят кунам.
Бисту чаҳорум он, ки: Эй писари Одам, аз дуъо малул машав, ки Ман аз иҷобат малул намешавам, ҳарчанд дар маъосӣ исроф карда бошӣ, ноумед машав аз раҳмати Ман ба дурустӣ, ки раҳмати Ман шомили ҳамаи чизҳост.
Бисту панҷум он, ки: Эй писари Одам, бе саволу талабе туро ба фазли худ каромат кардаам, пас чӣ гуна бахилӣ кунам бо ту ба биҳишт бо вуҷуди ин ҳама саволу талаб.
Бисту шашум он, ки: Эй писари Одам, бипайванд бо касе, ки аз ту бибуррад ва ато кун бо касе, ки туро маҳрум гардонад. Сухан гӯй бо касе, ки забон аз ту боз дорад ва насиҳат кун ҳар кӣ дар бораи ту хиёнат кунад ва афв кун аз ҳар кӣ дар ҳаққи ту зулм кунад. Ва ҳар кӣ бо ту бади кунад ту дар ҳаққи он некӣ кун, то аз ҷумлаи собиқон бошӣ ба ҷаннат ва аз фоизон бараҳмат ва туро бо ин муомилот савоби ҳафтод пайғамбар каромат кунам.
Бисту ҳафтум он, ки: Эй писари Одам, равандаӣ, тӯшае ҳосил кун, ки сафари дароз дар пеш дорӣ ва бори худро сабук кун, ки ақибае дар раҳ дорӣ ва холис кун амалҳоятро, ки Худованди бино дорӣ.
Ва гӯянд ин насиҳати охирин буд аз насоеҳи "Суҳуфи Иброҳим ъалайҳис-салом".
Ва ривоят аст, ки Иброҳим (а) аз Ҳақ субҳонаҳу ва таъоло савол фармуд, ки: Худовандо, чист ҷазои он бандае, ки рухсора ба оби дида аз тарси Ту тар кунад? Ҳақ таъоло ҷавоб фармуд, ки: Эй Иброҳим, ҷазои ӯ мағфирати Ман ва биҳишти Ман ва ризвони Ман аст. Гуфт: Худовандо чист ҷазои он кас, ки мутакаффили ятиме ва бевае бувад? Фармуд, ки: Эй Иброҳим, ҷазои ӯ он, ки ӯро дар сояи арши худ ҷой диҳам дар рӯзи қиёмат. Иброҳим (а) гуфт: Лакал-ҳамду Илоҳӣ.
Аз китоби "Адаб тоҷест аз нури Илоҳӣ"-и Иброҳими Наққош, фароҳамсоз Саидмурод Шарифов.
Бознашр аз ҳафтаномаи «Рӯзгор» №27, 04 декабри соли 2013
-
01.06.2025 19:19
160
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон дар Ҳамоиши нахустини «Осиёи Марказӣ ва Италия» иштирок ва суханронӣ намуданд
-
29.05.2025 11:19
210
Рустами Эмомалӣ бо Раиси Шурои Федератсияи Маҷлиси Федералии Русия Валентина Матвиенко мулоқот намуданд
-
29.05.2025 11:16
164
Рустами Эмомалӣ бо Раиси Думаи давлатии Маҷлиси Федералии Федератсияи Русия Вячеслав Володин мулоқот намуданд
-
07.05.2025 23:59
377
«Ситораи Исмат-достони фоҷиавӣ-қаҳрамонӣ!»
-
05.05.2025 12:47
485
9-уми май рӯзи Ғалаба бар фашизм ва ёде аз қаҳрамонони Ҷанги Бузурги Ватанӣ
-
04.05.2025 14:32
354
Саҳми фиристодагони Тоҷикистон дар таъмини ғалаба дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941-1945)
-
01.06.2025 19:16
184
Вохӯрии Вазири рушди иқтисод ва савдои Ҷумҳурии Тоҷикистон бо ҳайати воломақоми вилояти мухтори Синзян-Уйғури Ҷумҳурии Мардумии Чин
-
01.06.2025 19:14
149
Вохӯрии Вазири рушди иқтисод ва савдо бо Ёвари Дабири кулли СММ, Директори минтақавии Барномаи рушди СММ Ивана Живкович
-
30.05.2025 00:36
193
Вохӯрии муовини Вазири рушди иқтисод ва савдои Ҷумҳурии Тоҷикистон бо Сафири Ҷумҳурии Латвия
-
14.10.2024 18:41
848
Дар Чин Саммити 6-уми ҷаҳонии воситаҳои ахбори омма доир гардид
-
06.05.2022 10:43
1561
Ҷанг ҳамчун таблиғоти бардурӯғ хизмат мекунад
-
02.09.2019 18:47
3252
Султони Ҳамад: «Дунёи рӯзноманигор ҳазор дунё дорад»
-
09.06.2025 13:03
92
Шарифа Худобахш: «Тадқиқоти криосфера бояд ба низоми идоракунии захираҳои об ворид карда шавад»
-
03.06.2025 16:17
136
Шиносоӣ бо рафти сохтмони роҳи мошингард аз дарвозаи Ғарбӣ то маҳаллаи Чортути шаҳри Душанбе
-
01.06.2025 19:11
133
Тағйирёбии иқлим ва таъсири он ба шуғли аҳолӣ
-
20.03.2025 11:59
404
Таҷлили Иди байналмилалии Наврӯз
-
06.01.2025 20:57
636
Китобе пурарзиш дар Лоҳутишиносии форсу тоҷик
-
18.11.2024 22:32
751
Дар Москва рушди ҳамкории муассисаҳои таълимӣ дар соҳаи фарҳангу санъат баррасӣ гардид
-
15.04.2025 11:44
352
Ба таваҷҷуҳи шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон:
-
13.04.2025 00:00
378
Мулоқоти вазир бо роҳбари намояндагии Cозмони байналмилалии муҳоҷират
-
11.04.2025 03:38
368
Мулоқоти вазири меҳнат, муҳоҷират ва шуғли аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо ҳайати Федератсияи Русия
-
28.02.2025 13:34
612
Паёми шодбошии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба муносибати фарорасии моҳи шарифи Рамазон
-
03.10.2024 20:35
878
Ҳайати Тоҷикистон дар Конференсияи вазирони маорифи давлатҳои аъзои Созмони ҷаҳонии исломӣ иштирок намуд
-
20.04.2023 15:58
1703
Иди Рамазон омаду моҳи Рамазон рафт….
-
07.03.2025 12:44
484
Ид муборак бонувону модарони азиз!
-
07.03.2025 12:19
469
Таҷлили “Рӯзи Модар” дар Вазорати меҳнат...
-
07.03.2022 13:27
1679
«ИДИ МОДАРОН МУБОРАК!»
-
03.09.2021 08:38
2003
АҲМАДШОҲИ МАСЪУД - РОДМАРДИ ҶАНГҲОИ РОСТИН - I
-
25.06.2021 21:45
2205
«ФАРҲАНГИ СУЛҲУ ВАҲДАТ»
-
27.06.2019 05:52
2891
Муборак, ҳамватан, паймони ваҳдат!
-
19.04.2025 15:59
400
Сиёсати ҷавонони Тоҷикистон: стратегия барои оянда
-
07.04.2025 11:03
363
Байни Кумитаҳои миллии олимпии Тоҷикистон ва Эрон Ёддошти тафоҳуми хамкорӣ ба имзо расид
-
03.10.2024 20:24
818
Варзишгари тоҷик Муҳидин Асадуллоев сазовори медали биринҷӣ гардид
-
10.08.2019 09:45
2931
Баъди 15 соли даргузашти Убайд Раҷаб
-
27.07.2014 13:33
3365
Пурсишеву посухе: Халифаҳоро метавон муфассири Қуръон номид ё не?
-
25.07.2014 12:34
3356
Хунрезӣ дар Фаластин ва хомӯшии оҷизонаи мо
-
18.12.2024 16:30
558
Маҷмааи Умумии СММ қатъномаи Русияро барои мубориза бо ситоиши фашизм қабул кард
-
21.11.2024 23:53
581
Русия ва Афғонистон ҳамкориҳои бисёрҷонибаро инкишоф медиҳанд
-
31.10.2024 18:42
526
ИМА самти низоъро боло мебарад: Оё ҷанги сеюми ҷаҳон моро интизор аст?